De coronacrisis legt bloot dat de aandacht voor kwaliteit van leven nog niet volledig doorleefd is in verpleeghuizen. Dat concludeert Anne-Mei The (voorzitter van het programma dementie van het Ben Sajet Centrum) in de podcast ‘Voorzorg’. The vertelt over haar ervaringen op de werkvloer in een verpleeghuis in Noord-Brabant dit voorjaar.
‘Kwaliteit van leven is even belangrijk als veiligheid’
Ze zag hoe verpleeghuizen vrij geruisloos en eenzijdig koersten op veiligheid in de coronacrisis. ‘Verpleegkundigen en verzorgenden stapten over op taakverpleging. De hele beweging was topdown. Voor kwaliteit van leven was weinig ruimte. Dat heeft me wel aan het denken gezet. Kwam dat nou alleen door de coronacrisis? De crisis legde ook een werkelijkheid bloot die er al was. Namelijk dat integrale zorg nog onvoldoende doorleefd is in de sector. Het begint allemaal met een overtuigde visie dat kwaliteit van leven even belangrijk is als veiligheid. Daar hoort een structuur, cultuur en een werkwijze bij. Dat is voor mij de echte les van de coronacrisis. Hoe pakken we de draad van integrale zorg weer op? Bottom-up, met betrokkenheid van cliënten, familie en zorgmedewerkers.’
‘We moeten de problemen oplossen die mensen met dementie ervaren’
Aandacht geven aan kwaliteit van leven haalt volgens The ook de druk van de zorg af. ‘We moeten echt op zoek naar andere oplossingen in de verpleeghuiszorg. De kosten rijzen de pan uit. Er zijn niet meer hoogopgeleide verpleegkundigen om te blijven werken zoals we nu doen . We moeten de problemen oplossen die mensen met dementie echt ervaren in hun leven in plaats van mensen de zorg intrekken zoals we nu doen. Daar zullen zowel mensen met dementie als de zorgprofessionals baat bij hebben. Want de zorgmedewerkers voelen diep in hun hart dat ze met alleen zorg de mensen niet helpen.’
Beluister hier de podcast.
Bekijk hier het programma dementie van het Ben Sajet Centrum.
