De afgelopen twee weken werkte HKU studenten Design for change and innovation Claudia, Alex, Noor, Mirko en Jorinde aan het vraagstuk Alledaagse Attentheid in de openbare ruimte, ook wel “Age-inclusive design: shaping public spaces for everyone”. Ze deden onderzoek rondom de Lang Leven Thuisflat Senioren Ookmeerweg. Via een Heitje voor een Karweitje en het aansluiten bij de koffietafel probeerden zij in contact te komen met bewoners van de Lang Leve thuisflat. Een busritje met ontmoeting in bus 63 bracht hen op een idee: wat zou er gebeuren als we net als de stoelen voor mindervaliden ook twee praatstoelen in de bus plaatsen.
Met een prototype, twee stoelhoezen met pratende poppetjes erop, vertrokken ze naar Amsterdam. Waarbij ze de praatstoelen in de bus testten en de stoelhoes ook mee brachten het Leo Polakhuis (Amstelring) in. Hier plaatsten ze de stoelhoes in het restaurant op een stoel en hadden een aantal gesprekken met bewoners. Hun analyse was scherp. Een antwoord dat ze veel kregen was: “Ik wil wel praten, maar de ander wil niet”. Dit testten ze ook bij de ander, de buurtbewoners van deze ouderen, deze mensen dachten ook vaak dat de ander niet wil. Door iets te veranderen in de ruimte kun je deze gedachten en patronen doorbreken. Wij kunnen in elk geval voortborduren op de stoelhoezen. Kom jij een keer met ons doorpraten hierover op een van de praatstoelen?
Bedankt Claudia, Alex, Noor, Mirko en Jorinde.
Door Gerjanne van Gink, social designer bij het Ben Sajet Centrum.
