Het begon twee jaar geleden met de wens om elkaar beter te leren kennen. En om daarvoor ontmoetingen te organiseren in een gemoedelijke sfeer. Verhalen wilden we delen. Met als eerste vraag hoe het met een ieder gaat. En als tweede vraag, hoe het is om ouder te worden in Amsterdam. Om ouder te worden in een stad waar je niet geboren bent. We hebben verhalen gehoord van ouderen die nog zelfstandig wonen, maar ook van ouderen die in een verpleeghuis de nodige zorg ontvangen. Niet alleen de ouderen hebben we gesproken, ook de medewerkers in de zorg. Familieleden zullen we ook nog spreken.
Inmiddels weten we dat de ontmoetingen die we aan de hand van verhalentafels hebben georganiseerd, leiden tot nieuwe, tot andere, onverwachte contacten. We beschrijven onze bevindingen aan de hand van een verhalentafel in de Beusemaecker, een locatie van zorgorganisatie Amsta. Hier wonen mensen met dementie op jonge leeftijd en mensen met het syndroom van Korsakov. Wat de bijeenkomst bijzonder maakte was de aanwezigheid van bewoners, familie en zorgmedewerkers. En, dat het niet over het ziek zijn ging, maar over de mensen en hun ervaringen. Van vroeger en van nu.
Een tweede ontmoeting heeft in november plaats gevonden. Even sfeervol en met weer andere verhalen en vooral de wens om de verhalentafels voort te zetten. Niet alleen in De Beusemaecker, maar ook op andere locaties. Samen met de bevlogen medewerkers van Amsta gaan we kijken hoe we vanuit Ben Sajet dit kunnen ondersteunen.
Ga naar het Kennisproduct.
Door Jeanny Vreeswijk-Manusiwa
Rapport door Carline Wesdorp & Jeanny Vreeswijk-Manusiwa
