Duur
Augustus 2025 tot januari 2026.
Achtergrond
Steeds meer kwetsbare personen hebben een professionele mentor. Wanneer mensen niet (meer) goed zelf beslissingen kunnen maken over hun zorg, bijvoorbeeld door een lichamelijke of verstandelijke beperking, een psychiatrische aandoening, of dementie, kan een mentor dit overnemen. Zij komen op voor de belangen van hun cliënt en zien toe op de kwaliteit van zorg. Vooral waar familie of naasten niet in beeld zijn, kan een mentor groot verschil maken.
Een speciale vorm hiervan is het ‘vrijwillig mentorschap’. Niet een beroepsmatige mentor, maar een vrijwilliger wordt dan de wettelijke vertegenwoordiger van de cliënt. Hierbij ontstaat er bijzonder contact tussen cliënt en vrijwilliger: beiden leren elkaar kennen en vertrouwen. Hoe gaat dat in de praktijk? Nu het Nederlands zorgstelsel een steeds groter beroep doet op de informele zorg, geeft het vrijwillig mentorschap een interessante inkijk in hoe wij als samenleving zorg kunnen organiseren.
Doel
Het doel van dit project is om meer inzicht te krijgen in de waarde van vrijwillig mentorschap. Zo wordt duidelijk wat vrijwillig mentorschap toevoegt aan de langdurige zorg voor kwetsbare personen, en wat de grenzen zijn aan deze bijdrage.
Werkwijze
Mentorschap is niet zonder controverse. In het (wetenschappelijke) debat over goede zorg voor kwetsbare personen wordt mentorschap door sommigen gezien als een overmatige inperking van de vrijheid van de betrokkene – zeker wanneer het mentorschap wordt ingevuld door een onbekende, en niet door een familielid of naaste.
Om hier verschillende perspectieven uit de praktijk tegenover te stellen, vragen we vrijwilligers, vrijwilligerscoördinatoren, zorgverleners en waar mogelijk cliënten zelf naar hun ervaringen met het vrijwillig mentorschap. Ook bezoeken we cliënten samen met hun mentoren om beter zicht te krijgen op hoe deze ondersteuning in de praktijk vorm krijgt.
Tijdens de analyse richten we ons op hoe vrijwillige mentoren een vertrouwensband opbouwen met hun cliënten. We bekijken hoe zij (samen) beslissingen met of namens hun cliënt nemen, bijvoorbeeld over zorgverlening of huisvesting. Ook kijken we naar hun samenwerking met zorg- en hulpverleners, familie of naasten als die in beeld zijn, en mede-vrijwilligers.
We besteden aandacht aan de spanningen die mentoren kunnen ervaren, bijvoorbeeld tussen het opkomen voor de belangen van hun cliënt of het ondersteunen van de zorgverlening. De resultaten van het onderzoek worden besproken met de betrokken mentoren, met als doel deze te verdiepen, en ruimte te bieden voor reflectie en uitwisseling tussen mentoren.
Samenwerkingspartners
Voor dit project is het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) de Subsidieverstrekker.
Samenwerking tussen
- Amstelring
- Ben Sajet Centrum
- Stichting Mentorschap Amsterdam
- Universiteit voor Humanistiek
Contactpersoon
Koen Rutten
E-mail: koen.rutten@bensajetcentrum.nl